تاریخچه شکل گیری



گسترش شهرنشيني، افزايش جمعيت و روند رو به رشد مهاجرت به شهرها به ويژه شهرهاي بزرگ، سكونت بيش از 71% جمعيت كشور در شهرها و نزديك به40% اين جمعيت در هشت شهر بزرگ كشور (اصفهان، اهواز، تبريز، تهران، شيراز، كرج، قم و مشهد) به موازات تعدد مديريت، محدوديت منابع مالي، سنتي بودن ساختار اداري و تشكيلات، فاصله امكانات و توان مالي با توقع، انتظارات و نيازهاي عمومي، وضعيت فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي شهروندان، به هنگام نبودن قوانين، عدم وجود مديريت واحد شهري و درك و نگرش صحيح سازمان ها و نهادهاي فرادستي از جايگاه و وظايف شهرداريها و ... شرايط جديدي را فراروي مديريت شهري به ويژه كلان شهرها قرار داده است كه موجب شد شهرداران كلان شهرها از مهرماه سال 1378، با توجه به ويژگي شهرهاي بزرگ، جمعيت، وسعت، ناهنجاري هاي اجتماعي شهري، دشواري و پيچيدگي هاي مديريتي، به منظور حل مشكلات فراروي مديريت شهري، با همت شهرداری مشهد، نشست شهرداران كلان شهرها را پايه ريزي نمايند.


به موازات بهره گيري از تجارب كشورهاي توسعه يافته و تحقيقات مراكز علمي، پژوهشي، دانشگاهي و كارشناسي با تدبير شهرداران کلان شهرها، دبيرخانه همايش شهرداران كلان شهرها با استفاده از تجربه موفق دوره اول نشست ادواري شهرداران كلان شهرهاي كشور به عنوان يك نياز و ضرورت به منظور همفكري، مشاركت، هماهنگي، تبادل نظر و انتقال تجارب مديران و كارشناسان شهرداريهاي كلان شهرها و مديران شهرداريها به منظور بهبود مديريت شهري، ارتقاي كيفي و خدمات شهرداريها و همگرايي در شناخت و حل نارسايي و مشكلات اداري، مالي، اجرايي و قانوني و در نهايت ايجاد بستر مناسب خدمت رساني به شهروندان و توسعه و آباداني شهرها تاسيس گرديد